NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
22 - (3025) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة
وإسحاق بن
إبراهيم وأحمد
بن عبدة الضبي
- واللفظ لابن
أبي شيبة - (قال:
حدثنا. وقال
الآخران:
أخبرنا) سفيان
عن عمرو، عن
عطاء، عن ابن
عباس. قال:
لقي
ناس من
المسلمين
رجلا في غنيمة
له. فقال: السلام
عليكم. فأخذوه
فقتلوه
وأخذوا تلك
الغنيمة. فنزلت:
{ولا تقولوا
لمن ألقى
إليكم السلم
لست مؤمنا} [4
/النساء /94].
وقرأها ابن
عباس: السلام.
{22}
Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe
ile İshak b. İbrahim ve Ahmed b. Abdete'd-Dabbî rivayet ettiler. Lâfız İbni Ebî
Şeybe'nindir. (O : Haddesenâ dedi; ötekiler: Ahberanâ tâbirini kullandılar.
Dedilerki): Bize Süfyan, Amr'dan, o da Atâ'dan, o da İbni Abbas'dan naklen
haber verdi. (Şöyle demiş):
Müslümanlardan bâzı
kimseler koyun sürücüğünün içinde bir adama rastladılar. Adam :
— Esselâmüaleyküm! dedi.
Onlarsa kendisini tutup öldürdüler. Ve o sürüceğizi aldılar. Bunun üzerine:
«Sîze selâm veren
kimseye, sen mü'min değilsin demeyin.» [Nisa 94] âyeti indi.
İbni Abbas : «selem»
kelimesini «selâm» okumuştur.
İzah:
Bu hadîsi Buhârî
«Kitabu't-Tefsîr»'de; Ebû Dâvud «Kitabu'l-Huruf'da; Nesâî «Kitâbu's-Siyer» ile
«Kitabu't-Tefsir»'de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.
Hadîsin İmam Ahmed
rivayetinden anlaşıldığına göre Benî Süleym kabilesinden bir zât koyunlarını
sürerek ashabdan birkaç kişinin yanından geçmiş. Onlara selâm da vermiş. Fakat
ashab : «Bu bize ancak elimizden kurtulmak için selâm verdi.» diyerek adamı
Öldürmüşler ve koyunlarını Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e
getirmişler. Bunun üzerine âyet-i kerîme inmiş. Bu âyetin sebebi nuzûlu
hakkında muhtelif rivayetler vardır.